Çanakkaledeki Anneler Günü Sürprizlerimiz
Ozel Dersler Adana
Denge
Kompozisyonun düzenlemesinde ve bütünlüğün sağlamasında denge duygusu önemlidir. Bir düzenlemeye giren biçimlerin renkleri, dokuları, yönleri, aralıkları ve ölçüleri birbirleriyle karşılaştırma konusu olur. Tasarı öğeleri, birbirleriyle ortaya koydukları değerler yönünden tartıldıklarında genel bir denge hissedilmeli, herhangi bir biçim ya da bir grup ağır basarak tasarımın ağırlık merkezini kendi tarafına kaydırmamalıdır.
Ağırlık merkezi alanın ortaya yakın yerinde kalabilmelidir. Bir tasarımda dengesizlik hissediliyorsa, yeri, rengi, dokusu, yönü, aralığı, ölçüsü gerektiği oranda değiştirilmeli ya da diğer boşluklara denge sağlayıcı yeni biçimler eklenmelidir. Görsel denge, özünde düşünsel dengeyi de taşımalıdır.
Bütün içinde her eleman, paylaşıma, etkileşime, ortaklığa girmek durumundadır. Denge; simetrik (bakışık) ve asimetrik (bakışımsızlık) denge olarak ikiye ayrılır. Simetrik denge; Bir eksene göre öğelerin aynı durumda tekrar etmesiyle oluşur. Simetrik denge kesin kararlı oturmuş bir kompozisyonu oluşturur; fakat fazla ilgi uyandırmaz.
Asimetrik denge; Eşit ya da eşit olmayan görsel ağırlıktaki ve çekicilikteki elemanların düzenlenmesi ile oluşturulur. İlgi çekici olması yönünden kompozisyon daha başarılıdır. Anlatımı oluşturan elemanların benzerlik, zıtlık, üslup, uygunluk ilişkileri ile renk, biçim, hareket, açık-koyu ile oluşan denge, asimetrik dengeyi oluşturur.
Hareket
Çizgi ve yüzeylerde yön değişikliği resme hareket kazandırır, yatay ve dik çizgiler durgunluk, eğik ve kavisli çizgiler de hareket hissi yaratır. Yüzeylerde de modelin çevresine göre yön değiştirmesi, dik ve yatay yüzeylerin eğimli bir şekilde olması, resimde hareketi sağlar. Resimde simetrinin monoton bir etki bıraktığı gibi, hareketsizlikte durgunluk etkisi bırakır.
Ritim
Çizgilerin, şekillerin ve renklerin düzenli aralıklarla tekrarlanmasından meydana gelen uyumdur. Görsel anlatım ve algılamada ritim ve ritimsel oluşumlar önemli yer tutar. Bir veya birkaç formun belirli sistemlerle tekrarlanmaları, ara boşlukların giderek fazlalaşmasıazalması, belli aralıklarla değişime uğramaları, periyodik olarak büyüyüp küçülmeleri, konumlarının ve renklerinin giderek değiştirilmeleri görsel yönü ile olgusu olarak değerlendirilir.
Açık- Koyu
Işık, varlıkların her tarafını aynı ölçüde aydınlatmadığı için, açık koyu farkları meydana gelir. Örneğin aynı renkte olan bir eşyaya baktığımızda, ışığın geldiği yönde olan kısımların açık ve parlak olduğunu; gölgede kalan kısımların ise koyu ve sönük olduğunu görürüz. Açık koyu ile ışık gölge terimlerini birbirine karıştırmamak gerekir. Açık-koyu, bir rengin ışıktan gölgeye geçerken aldığı ton dereceleridir (Valör). Işık-gölge, Açık – koyu kontrastları (Zıtlıklar) ve ara değerleri resimde iki boyutlu yüzey üzerinde üç boyutluluğu (Hacimsellik) ve derinliği göstermeğe yarar. Bunlardan yararlanılarak yapılan çalışma objenin hacmini, objeler arasındaki uzaklığı ve diğer özellikleri mükemmel bir şekilde algılamamıza olanak sağlar.
Fon
Resimde fon; modeli ilgi çekici, ve daha ön planda belirgin olarak göstermek bakımından önemlidir. Fon; modelin bulunduğu doğal ortam olabileceği gibi, çeşitli malzemelerden de hazırlanabilir. Önemli olan modelle fon arasında renk ve biçimler yönünden zıtlıkların sağlanabilmesidir. Örneğin, konuda sıcak renklerin hakimiyeti varsa fonda soğuk renklerle konuya kuvvet kazandırılır. Konuda yuvarlak biçimler varsa fonda dikey ve yataylar kullanılarak konunun anlamı zenginleştirilir. Hareketli konuların arasındaki durgun bir fon, göze dinlenme fırsatı verir.
Uslup
Bir sanat eseri; belli bir sanatçıya, gruba, akıma, okula, döneme ya da yöreye özgü özellikleri barındırır. Bu özellikler renk, biçim ve konu olabileceği gibi ortak bir tavır ya da öğreti olabilir. Üslup, ressamın çalışmalarında konuyu kendine göre ifade edişidir. Üslubun oluşmasında resim yapanın resim bilgisi, genel kültürü, ruhsal yapısı içinde yaşadığı toplum gibi etkenler önemli bir rol oynar.
Oran- Orantı
İki şekil ya da bir objenin bütününü oluşturan parça ve uzunluklar arasındaki ayrıntılarının farklarıdır. Resim yapmanın ilk adımı çizgidir. Modeli temel yapısı içerisinde çizerken eni ile boyu arasındaki farkı görmek de ikinci adımdır. Modelin biçimsel özelliğini tanımak ve anlamak onun eni ile boyu ve çevresindeki eşyalarla olan büyüklük farkını göstermekle başlar.
Kompozisyonda Model Hazırlarken Dikkat Edilecek Noktalar Kompozisyonda model hazırlamak resim yapmak kadar önemlidir. Kompozisyon tasarımında kesin kurallar yoktur. Ama yine de Platon’un ‘Kompozisyon çok çeşitliliğin içindeki bütünü bulmaktır.’’ ilkesini akıldan çıkarmamak gerekir.
Bir kompozisyonu hazırlarken; Model göz seviyesine uygun olarak düzenlenmelidir. Modelin göz seviyesinden çok yukarda veya çok aşağıda olmaması gerekir. Resmi yapacak kişinin modele uzaklığı 3-4 metreden fazla olmamalıdır. Atölye ortamında çalışma yapılırken yerleşim planı buna göre hazırlanmalıdır. Modeli hazırlarken göze hoş görünmesi için uygun malzemelerle (kumaş vb.) fon hazırlanmalıdır.
Yağlı Boya Detay
Yağlı Boya Detay
Yağlı Boya Detay
Yağlı Boya Detay
